Erken Dönem
Erken dönem, profesyoneller, akrabalar ve arkadaşlar tarafından genellikle gözden kaçırılır ve yanlış bir şekilde “yaşlılık” ya da yaşlanmanın normal bir parçası gibi adlandırılır. Hastalığın ilk başlangıcı sinsi olduğu için başladığı kesin tarihi belirlemek zordur. Kişi:
- Konuşmayla ilgili zorluk çekebilir
- Önemli hafıza kayıpları -özellikte kısa dönemli- sergileyebilir
- Zamanı şaşırabilir
- Tanıdığı yerlerde kaybolabilir
- Karar vermede güçlükler yaşayabilir
- İnisiyatif ve motivasyon eksikliği gösterebilir
- Depresyon ve sinirlilik belirtileri gösterebilir
- Hobi ve aktivitelerine ilgisini kaybedebilir
Orta Dönem
Hastalık ilerledikçe, problemler daha belirgin ve kısıtlayıcı olmaya başlar. AH olan kişi günlük yaşamında zorluklar çekebilir ve;
Çok unutkan olabilir- özellikle yakın zamanda yaşanmış olayları ve kişilerin isimlerini hatırlamada
- Kendi basına sorunsuz bir şekilde yaşayamaz hale getir
- Yemek pişiremez, temizlik ya da alışveriş yapamaz
- Son derece bağımlı hale gelebilir
- Giyinme ve kişisel hijyen açısından örneğin; tuvalet, yıkanma gibi yardıma ihtiyaç duyabilir.
- Giderek artan konuşma zorluğu çeker
- Dolaşma zorlukları ve diğer davranışsal anormallikleri gösterir
- Evde ve topluluk içinde kaybolur
- Halüsinasyonlar olabilir
Geç Dönem
Bu, tamamen bağımlılık ve hareketsizlik dönemidir. Hafıza sorunları oldukça ciddidir ve hastalığın fiziksel yanı gittikçe göze çarpar hale gelir. Kişi;
- Yemek yemede zorluklar yaşayabilir
- Akrabalarını, arkadaşlarını ve alışıldık nesneleri tanımayabilir
- Olayları anlama ve yorumlama güçlüğü çekebilir
- Ev çevresinde yolunu bulamayabilir
- Yürüme zorluğu çekebilir
- Mesane ve bağırsak sorunları yaşayabilir
- Toplum içinde uygun olmayan davranışlar gösterebilir
- Tekerlekli sandalye ya da yatağa bağımlı hale gelebilir
Kaynak: Alzheimer Vakfı – www.alz.org.tr